اثربخشی آموزش نظریه ذهن بر کاهش مشکلات هیجانی-رفتاری-اجتماعی نوآموزان پیش‌دبستانی
محورهای موضوعی : روانشناسي اجتماعي
سمیه کشاورز
1
(استادیار، گروه روانشناسی، دانشگاه بین‌المللی امام خمینی (ره)، دانشکده علوم اجتماعی، قزوین، ایران)
علیرضا کاکاوند
2
(دانشیار، گروه روانشناسی، دانشگاه بین‌المللی امام خمینی (ره)، دانشکده علوم اجتماعی، قزوین، ایران)
هانیه دشت‌دار
3
(کارشناس ارشد روانشناسی شخصیت، گروه روانشناسی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران)
کلید واژه: نظریه ذهن, مشکلات هیجانی-رفتاری-اجتماعی, نوآموزان پیش‌دبستانی,
چکیده مقاله :
هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش نظریه ذهن بر کاهش مشکلات هیجانی رفتاری اجتماعی نوآموزان پیش دبستانی می‌باشد. در یک پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون تعداد 40 نفر از نوآموزان پیش دبستانی از میان نوآموزان پیش دبستانی شهرستان قدس استان تهران در سال تحصیلی 95-1394 با روش در دسترس انتخاب و به روش تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش 8 جلسه 40 دقیقه ای با روش نظریه ذهن آموزش دید. از مقیاس اختلال رفتاری راتر برای جمع آوری داده‌ها استفاده و داده‌ها با روش تحلیل کوواریانس چند متغیری تحلیل شدند. یافته‌ها حاکی از آن بود که آموزش نظریه ذهن باعث کاهش پرخاشگری و بیش فعالی، اضطراب و افسردگی، رفتارهای ضد اجتماعی، ناسازگاری اجتماعی و اختلال کمبود توجه نوآموزان پیش دبستانی شد (05/0P
The aim of present research was effectiveness of teaching theory of mind on reduce emotional behavioral social problems of pre school learners. In the one semi-experimental research with a pre-test and post-test design, 40 people of preschool learners from pre school learners of Qods city of Tehran province in 2015-16 academic years selected by available sampling method and with randomly method divided to two groups. The experimental group trained 8 sessions of 40 minutes by theory of mind method. To collect data used from Rutter’s behavioral disorder scale and data analyzed by multivariate analysis of covariance method. The findings indicated that teaching theory of mind led to reduce the aggression and hyperactivity, anxiety and depression, antisocial behaviors, social incompatibility and attention deficit disorder of preschool learners (P
_||_